Vroeger, toen ik nog heeeel klein was… had ik een soort van lappenpop (plastic hoofd, maar met een stoffen lijfje) waar ik helemaal weg van was. Ik liep overal met haar naar toe… Ik had zelfs een wandelwagen waar ik haar inzette en de buurt mee rond ging… Toen ik jaren later jeugdcompetitie begon te spelen (badminton), ging zij mee als mascotte. Ik had zelfs een joggingpakje voor haar gekocht met 2 rackets erop, het was net echt…
Ik weet niet waar ik de naam vandaan had, maar de pop werd Liesje genoemd. Mijn nichtje heeft inmiddels een pop die ze ook overal mee naar toe zeult, maar die van haar heet Loesje. Zou het een verzameling van letters zijn die kinderen makkelijk in het gehoor ligt? Anyway… Als ik aan Liesje denk, denk ik ook meteen aan het kinderversje van Liesje.
Liesje leerde Lotje lopen, langs de lange Lindenlaan. En als Lotje niet wou lopen, dan liet Liesje Lotje staan.
Dat versje is het eerste waar ik aan moest denken op het moment dat een geboortjekaartje in mijn bus viel. Het betrof de 3e dochter van een vriendin, die ik al lang niet meer gezien had. Dochterlief is Liselot genoemd, ik denk dat ik mijn link met het versje dan ook niet hoef uit te leggen, toch?
De naturelbiscuit is gevuld met aardbeienvlaaivulling en aardbeienjam.